Scriptorium
wydawnictwo naukowe

Opis:

Z Rozdziału I książki:
W świetle obowiązujących w Polsce regulacji za dziennikarza uznaje się tylko te osoby, które łączy określona relacja z redakcją, to znaczy pozostają z nią w stosunku pracy lub działają na jej rzecz i z jej upoważnienia.
Prawo prasowe nie precyzuje formy udzielonego dziennikarzowi przez redakcję upoważnienia. W doktrynie przyjmuje się, że powinno ono mieć charakter pisemnego zaświadczenia umożliwiającego potwierdzenie statusu osoby podającej się za dziennikarza (Sobczak 1999). Można przypuszczać, że za takie upoważnienie będzie uznana także umowa o dzieło lub umowa zlecenie Problematyczne mogłoby być jednak ustalenie, czy status dziennikarza przysługuje osobie działającej na podstawie wpisu do rejestru działalności gospodarczej i rozliczającej się z redakcją na podstawie wystawianych rachunków.
B. Michalski zauważa, że zawód dziennikarza nie istnieje poza jednostką prasową (Michalski 1998). Norma prawna nie pozwala zatem na uznanie za dziennikarza osoby, która jest członkiem dziennikarskiego stowarzyszenia, jeśli nie jest formalnie związana z redakcją.
Statusu dziennikarza nie uzyskuje także autor materiałów prasowych, choćby były one publikowane, jeśli przygotowywał je z własnej inicjatywy, bez wcześniejszego porozumienia z redakcją (Sobczak 1999).

SPIS TREŚCI

Rozdział I.
Dziennikarstwo jako działalność zawodowa
1.1. Formy działalności
1.2. Uwarunkowania technologiczne
1.2.1. Prasa drukowana
1.2.2. Radio i telewizja
1.2.3. Internet
1.3. Dostęp do zawodu
1.4. Podsumowanie

Rozdział II.
Dziennikarstwo na przykładzie modelu francuskiego - regulacje prawne
2.1. Ochrona dóbr osobistych
2.1.1. Autoryzacja
2.1.2. Zniesławienie
2.1.3. Sprostowanie i odpowiedź prasowa
2.1.4. Odpowiedzialność kaskadowa

Bibliografia

Galeria: